Analiza przezwisk stosowanych przez staroobrzędowców z rejonu Augustowa i Suwałk, posługujących się gwarą rosyjską. Autorka omawia brzmienie i pochodzenie form przyporządkowanych do przezwisk motywowanych apelatywami, przezwisk będących przeniesieniami cytatów i przezwisk motywowanych nazwami własnymi. Stwierdza, że badane antroponimy nieoficjalne wywodzą się od leksemów polskich, ogólnorosyjskich i gwarowych, niektóre występują w dwóch wariantach językowych. (Bi)
