Antroponimia słowiańska : materiały z IX Ogólnopolskiej Konferencji Onomastycznej, Warszawa 6-8.IX.1994 .- Warszawa, 1996
[Wyświetl]
Strony:
271-277
Języki:
pol
Abstrakt:
W artykule przedstawiono analizę imion Polaków mieszkających w zachodniej części Republiki Białoruskiej, wyekscerpowanych z ksiąg parafialnych i tzw. wypominków za dusze zmarłych, korespondencji z księdzem i okolicznościowych życzeń, a także rozmów zarejestrowanych przez autorki artykułu. Na omawianym obszarze jeszcze w latach 20. i 30. XX w. używano trzech języków – białoruskiego, rosyjskiego i polskiego. Zmiana sytuacji społeczno-politycznych na Grodzieńszczyźnie spowodowała, że język polski zaczął być używany jedynie w rodzinie. Materiał zebrano w trzech grupach pokoleniowych: 1) osób urodzonych przed II wojną światową; w tej grupie repertuar imion jest bogaty, najczęściej występują: Jan, Józef oraz Maria, Anna; 2) osób urodzonych w latach 60. i 70. XX w., gdzie dominują imiona: Jan, Wiktor, Aleksander i Maria, Helena; 3) osób urodzonych w latach 80. i 90. XX w. – w tym zbiorze najczęściej notowano: Andrzej, Witalij, Sergiej i Anna, Natalia, Irena. Na podstawie analizowanego materiału można stwierdzić, że zmiana w systemie nazewniczym Polaków na Grodzieńszczyźnie w omawianych trzech grupach jest wyraźna. Świadczą o tym imiona nadawane dzieciom oraz ich formy hipokorystyczne, które wykazują znaczny wpływ języka rosyjskiego. (PK)
