Коммуникация в науке : нормативное и девиантное : лингвистический и социокультурный анализ.
Autor/redaktor:
В.Е. Чернявская
Miejsce wydania:
Москва
Wydawnictwo:
"ЛИБРОКОМ"
Rok wydania:
2011
Strony:
240 s.
Języki:
rus
Abstrakt:
Книга состоит из Предисловия, Теоретического введения, пяти глав и Заключения. В Предисловии понятие нормы рассматривается с точки зрения успешности научной коммуникации. Дается история изучения научного стиля. Научный дискурс анализируется в связи с комплексом экстралигвистических факторов. Обсуждаются особенности организации научных текстов, проблемы типового и нетипичного в научной коммуникации, отступления от нормы как риторическая презентация смысла и как прагматической дистрибуции значимости информации. Коммуникативно-речевая стандартность рассматривается как системо- и стилеобразующий фактор. Подчеркивается наличие меры вариативности, заложенной в норме. Тип текста рассматривается как единица лингвистического анализа, как взаимодействие речевого стандарта и вариативных компонентов. Дискурс обсуждается как коммуникативный и ментальный процесс, приводящий к образованию текста, а дискурсивный анализ рассматривается как ориентированный в том числе на степень и влияние экстралингвистических факторов на формирование языковых закономерностей. (Kul)
Abstrakt 2:
Książka składa się z przedmowy, wstępu teoretycznego, pięciu rozdziałów oraz zakończenia. W przedmowie pojęcie normy jest rozpatrywane z punktu widzenia owocności komunikacji naukowej. Została przytoczona historia badań stylu naukowego. Dyskurs naukowy jest analizowany w związku z kompleksem pozalingwistycznych czynników. Omawiane są cechy szczególne organizacji tekstów naukowych, problemy typowego i nietypowego w komunikacji naukowej, odstępstwa od normy jako retoryczna prezentacja stylu i jako pragmatyczna dystrybucja ważności informacji. Standardowość komunikacyjno-mowna jest omawiana jako czynnik systemo- i stylotwórczy. Została podkreślona obecność miary wariantywności, założonej w normie. Typ tekstu jest omawiany jako jednostka analizy lingwistycznej, jako wzajemne oddziaływanie standardu mownego i składników wariantywnych. Dyskurs jest omawiany jako proces komunikacyjny i mentalny, prowadzący do stworzenia tekstu, a analiza dyskursywna jest rozpatrywana jako skierowana między innymi na stopień i wpływ czynników pozalingwistycznych na tworzenie językowych reguł. (Kul/MF)
