Artykuł kontynuuje zagadnienia przedstawione w pracy zawartej w "Przeglądzie Rusycystycznym" 2/2010. Autorka koncentruje się na typowym wykorzystaniu wykrzykników w literaturze. Materiał do badań został zaczerpnięty z wybranych utworów literatury polskiej XX i XXI w. oraz ich przekładów na język rosyjski. Analizowane przykłady wskazują przestrzeń języka, w której porusza się tłumacz w poszukiwaniu odpowiedniego ekwiwalentu. (MF)
