Autor artykułu charakteryzuje język białoruskich nabożeństw katolickich, prawosławnych i unickich oraz przeprowadza analizę językową trzech XX-wiecznych przekładów Nowego Testamentu na język białoruski. Na tle różnych przekładów szczegółowo porównywane są fragmenty następujących przekładów: protestanckiego pastora Ł. Dziekuć-Maleja (w opracowaniu A. Łuckiewicza, Helsinki 1931), W. Siomuchy (Mińsk 1995, wersja prawosławna), W. Czerniawskiego (Mińsk 1999, wersja katolicka). (RK)
