Artykuł szczegółowo analizuje polską wersję pseudonimu jednego z najznamienitszych poetów białoruskich. Na podstawie historii imion białoruskich oraz zasad języka polskiego stawiana jest teza, że dotychczasowa forma Janka Kupała nie oddaje tak naprawdę ducha oryginału i zaliczyć ją można do tzw. "fałszywych przyjaciół tłumacza". Jednak w związku z długą tradycją istnienia tej formy w literaturze proponowane są dwie normy (specjalistyczna i użytkowa) co do stosowania pseudonimu, w zależności od typu tekstu, w którym występuje, oraz odbiorcy, do którego dany tekst jest skierowany. (RK)
