Analiza leksemów dotyczących wyglądu i nazw części ciała człowieka, które funkcjonują w polskich gwarach na Litwie jako ukryte lituanizmy. Autorka omawia funkcjonowanie badanej leksyki we współczesnych gwarach polskich, zmiany znaczeniowe oraz utrzymanie się podobnych leksemów w gwarach litewskich sąsiadujących z analizowanymi gwarami polskimi. Wskazuje typy zachowanego słownictwa (cechy fizyczne i nazwy niektórych części ciała), szczegółowe znaczenie, sposób tworzenia oraz poświadczenia poszczególnych leksemów w słownikach i opracowaniach naukowych. Stwierdza, że większość zbadanych form stanowią nazwy ekspresywne nacechowane negatywnie i uznawane przez współczesnych informatorów za dawne (rzadko stosowane). (Bi)
