Analiza rozwoju leksyki górnołużyckiej od czasów najdawniejszych do XIX w. obejmuje zapożyczenia, przede wszystkim z języka niemieckiego i czeskiego, oraz neologizmy (rodzime i utworzone w oparciu o język obcy). Autorka wymienia germanizmy leksykalne dotyczące sfery materialnej, duchowej, obecne w folklorze i terminologii specjalistycznej. Wpływ języka czeskiego początkowo (XVI-XIX w.) obejmował język warstw wykształconych i przejawiał się w tekstach religijnych oraz prawniczych. Od XIX w. bohemizmy występowały w leksykografii górnołużyckiej i przenikały do żywego języka. Omówienie obejmuje również wpływ języka niemieckiego na procesy słowotwórcze w języku górnołużyckim. (Bi)
