Artykuł prezentuje wyniki badań dotyczących dialektów litewskich z okolic Sejn i Puńska. Stwierdza, że częściej niż inne dialekty zachowują one rzeczownikowe końcówki przymiotników zamiast zaimkowych. Lepiej zachowane są także niektóre z form przypadka z rdzeniem -u. Jako cecha najwyraźniej odróżniająca te dialekty od głównego obszaru języka litewskiego wskazana została odmiana zaimków przymiotnych, w dużej mierze nieobecnych w dialektach wschodnich i południowych. (MF)
