Analiza przeprowadzona na materiale wyekscerpowanym z korpusu języka czeskiego obejmuje syntaktyczno-semantyczną rolę narzędnika, celownika, biernika i dopełniacza oraz konkurencję każdego z badanych przypadków z konstrukcją przyimkową. Autorka stwierdziła, że wariantywność obejmująca całą pozycję walencyjną zachodzi w materiale korpusowym bardzo rzadko, natomiast często występuje wariantywność częściowa. Różnica między konkurencyjnymi strukturami syntetycznymi (z danym przypadkiem) a analitycznymi (wyrażenie przyimkowe) przeważnie nie ma charakteru semantycznego, a jedynie formalny. W zakresie semantyki struktura przyimkowa niesie informację bardziej szczegółową i konkretną niż prosty przypadek. (Bi)