Studia z dialektologii polskiej i słowiańskiej .- Warszawa, 1992
[Wyświetl]
Strony:
201-204
Języki:
pol
Abstrakt:
W artykule przedstawiono historię rozwoju prasłowiańskiego wyrazu *bidlo w języku bułgarskim. Autor analizuje zmiany w semantyce wyrazu od czasów prasłowiańskich po czasy współczesne na podstawie danych z zabytków języka bułgarskiego oraz dialektów. Wskazuje, w jaki sposób leksem o pierwotnym znaczeniu 'przyrząd służący do bicia, ubijania' pojawiał się jako 'deska, w którą uderzano, wzywając na modlitwę lub posiłek', 'drzewo, pień' (średniobułgarskie), 'górna część dachu/budynku' (dialekty bułgarskie, macedońskie i serbskie), 'grzbiet górski, szczyt czegoś' (współczesny język bułgarski). Na podstawie analizy przesunięć semantycznych stwierdzone zostało, że wyraz w pierwotnym znaczeniu wyszedł z użycia, zastąpiony przez formacje utworzone od tematu iterativum, natomiast wciąż utrzymują się znaczenia przenośne. (MF)
