Die Entwicklung der abstrakten Terminologie der obersorbischen Schriftsprache bis zum 19. Jahrhundert
Autor/redaktor:
Helmut Jentsch
Opublikowany w:
Z historii języków łużyckich : zbiór studiów .- Warszawa, 1996
[Wyświetl]
Strony:
211-228
Inne:
Streszcz.: pol
Języki:
ger
Abstrakt:
Przedmiotem artykułu jest analiza leksyki abstrakcyjnej, która była używana w podstawowym łużyckim kanonie piśmienniczym w XIX w. Górnołużycki język literacki został podzielony na dwa okresy, których cezurą jest rok 1840. W zakresie omawianego słownictwa dla pierwszego okresu charakterystyczna jest duża liczba zapożyczeń niemieckich, występują liczne kalki słowotwórcze i formacje hybrydalne, natomiast odziedziczona leksyka słowiańska należy do sfery religijno-kościelnej. Drugi okres cechuje się dużą redukcją pożyczek niemieckich – zastępują je synonimy rodzime; znikają stare kalki niemieckie, w ich miejsce powstają nowe. Uwidacznia się silny wpływ języka czeskiego, czego wynikiem jest wzrost liczby bohemizmów w górnołużyckim języku literackim, pojawiają się liczne europeizmy. (PK)
