К вопросу о действии морфологической аналогии при разных типах ударения в славянских диалектах
Autor/redaktor:
Л.Э. Калнынь
Opublikowany w:
Synchroniczne badania porównawcze systemów gramatycznych języków słowiańskich : zbiór studiów .- Warszawa, 1992
[Wyświetl]
Strony:
157-163
Języki:
rus
Abstrakt:
Автор исследует изменения в окончаниях существительных среднего рода единственного числа в русских, польских и серболужицких диалектах. Во всех этих диалектах появляется корреляция твердых и мягких согласных и фонетическое изменение е в о после палатализованных согласных; однако же, несмотря на эту общность, аналогическое выравнивание твердой и мягкой парадигмы в этом фрагменте склонения происходит по разным правилам. Причиной этих расхождений автор считает ударение, разные типы которого связаны с фонетической программой слова. Свободное ударение изменяет акцентные контуры слов, каждый из которых строится по своим правилам; стабилизированное же ударение формирует однотипные акцентные контуры и не создает усложнения их цепи. (KKG)
Abstrakt 2:
Autorka bada zmiany w końcówkach rzeczowników rodzaju nijakiego w liczbie pojedynczej w obrębie rosyjskich, polskich i serbołużyckich dialektów. We wszystkich tych dialektach pojawia się korelacja spółgłosek miękkich i twardych oraz fonetyczna zmiana e w o po spółgłoskach palatalnych; jednakże pomimo tej zgodności wyrównanie analogiczne odmiany miękkiej i twardej w tym miejscu przebiega według różnych reguł. Jako przyczynę tego zróżnicowania autorka podaje akcent, którego różne warianty wiążą się z fonetycznym programem słowa. Akcent swobodny zmienia jego kontury intonacyjne, a każdy z nich tworzy się według własnych reguł; akcent stabilny natomiast buduje kontury jednego typu i nie wywołuje komplikacji ich linii. (KKG)
