Problemy morfologii i znaczenia liczebników w językach słowiańskich : polskie i rosyjskie liczebniki zbiorowe
Autor/redaktor:
Jadwiga Zieniukowa
Opublikowany w:
Synchroniczne badania porównawcze systemów gramatycznych języków słowiańskich : zbiór studiów .- Warszawa, 1992
[Wyświetl]
Strony:
83-101
Języki:
pol
Abstrakt:
Porównanie polskich i rosyjskich liczebników zbiorowych pod względem ich semantyki, dystrybucji i funkcji. W obu językach zauważalna jest tendencja ograniczania zakresu ich dystrybucji za pomocą eliminowania łączliwości z nazwami młodych zwierząt oraz z rzeczownikami o gramatycznej kategorii plurale tantum i semantycznej kategorii nieżywotności. Charakterystyczna jest tendencja do precyzowania funkcji liczebników zbiorowych jako wykładnika kategorii osobowości. W języku rosyjskim formy na -oe, -epo służą do wskazywania semantycznej kategorii osobowości męskiej, w języku polskim analogiczne formy zakończone na -oje, -oro - do wyodrębnienia zbioru osób złożonych z reprezentantów obu płci. Liczebniki zbiorowe odmieniają się według własnego paradygmatu, jednak w języku rosyjskim zauważalna jest tendencja do zanikania ich odmiany na korzyść liczebników głównych - w języku polskim takie zjawisko występuje w gwarach, choć i w uzusie największą frekwencję posiada forma nominatiwu-accusatiwu. Pod względem budowy słowotwórczej omawiana klasa leksemów stanowi przejrzystą grupę; semantycznie są trudne do jednoznacznego opisu. (PK)
