Artykuł stanowi rekonstrukcję sytuacji etnolingwistycznej na pograniczu słowiańsko-litewskim w początkach XX w. w oparciu o badania O. Chomińskiego. Szczegółowemu omówieniu podlega sytuacja języka litewskiego na terytorium II RP (wyszczególnione zostają poszczególne zwarte obszary i wyspy językowe) oraz wzajemne polsko-białoruskie relacje językowe (O. Chomiński w swej pracy zróżnicował te języki wyłącznie w materiałach, natomiast na załączonej mapie ich nie odróżnia). Autor wskazuje na historyczne zmiany zasięgu omawianych języków, podkreślając nowatorskie metody prowadzenia badań przez O. Chomińskiego, właściwe współczesnej lingwistyce arealnej. (MF)
