Operatory metatekstowe ze znaczeniem pozytywnych emocji typu: к счастью, по счастью, на счастье, к радости, к удовольствию, слава богу, что хорошо, что еще лучше i ich polskie ekwiwalenty pojawiają się w dialogu jako ekspresywno-oceniająca reakcja na daną sytuację. Wyróżnione operatory można swobodnie zamieniać bez zmiany funkcji pragmatycznej wypowiedzi. Subiekt doznawanego uczucia najczęściej wskazywany jest przez zaimki dzierżawcze, rzadziej przymiotniki i rzeczowniki. (MP)
