Literaturę przedmiotu autorka umownie podzieliła na pochodzącą z obszaru rdzennie litewskiego oraz ukształtowaną na podłożu nielitewskim. Wahania l i ł charakterystyczne są przede wszystkim dla polszczyzny ukształtowanej na podłożu litewskim, co wynikać może z graficznego przedstawiania w języku litewskim dźwięków l i ł za pomocą litery l. Przyczyną wahań może być także wpływ języków wschodniosłowiańskich, zwłaszcza języka rosyjskiego. Międzywojenne wydawnictwa kowieńskie w zakresie omawianych wahań odzwierciedlają stan językowy starszych rękopisów i druków z tego regionu. Przedstawione zjawisko łączy obszar kowieński z pozostałym terenem Kresów Północno-Wschodnich, jednak w porównaniu z obszarem wileńskim na Kowieńszczyźnie wahania między l i ł są notowane częściej. (PK)
