Tematem artykułu jest sytuacja językowa polszczyzny kresowej w okresie od wejścia Białorusi w skład ZSRR do II wojny światowej. Przemiany polityczne i demograficzne, a także działalność Sekcji Polskiej Instytutu Kultury Białoruskiej przyniosły ideologizację leksyki, szczególnie rozrost nowomowy partyjnej pod wpływem sowieckim, przy jednoczesnej przychylnej atmosferze dla rozwoju i używania tego języka. Autorka wyróżnia literacką, regionalną (kulturalną i potoczną) oraz gwarową odmianę polszczyzny północnokresowej. Podkreśla także rolę Kościoła Katolickiego w zachowaniu języka polskiego na Białorusi. (KKG)
