W pracy przedstawiono cechy osobliwe języka młodej inteligencji polskiej z obszaru Litwy i języka inteligencji starszej, które zostały skonfrontowane z faktami językowymi odpowiadającej im chronologicznie ogólnopolskiej normy. Materiał wyekscerpowany został z magazynu "Kobieta Radziecka" z lat 1956-1957 oraz 1980-1989. Język młodej inteligencji kształtował się pod silnym wpływem języka rosyjskiego; ze względów politycznych wpływ języka litewskiego, białoruskiego i polskiego był mocno ograniczony. Szereg cech przedstawionych na płaszczyźnie fonetycznej, fleksyjnej, składniowej i leksykalnej, m.in. wahania w repartycji o jasnego zamiast ó, rzadkie występowanie akania, zmiana rodzaju gramatycznego rzeczowników, różnice w końcówkach dopełniacza w obu badanych okresach oraz zapożyczenia leksykalne z języka rosyjskiego, pozwala stwierdzić, że w tekstach miesięcznika "Kobieta Radziecka" z lat pięćdziesiątych występowało więcej odstępstw od ówczesnej ogólnopolskiej normy niż w materiale z lat osiemdziesiątych. (PK)
