Rozważania na temat języka symbolicznego (dyskursu), funkcjonującego w pewnej przestrzeni semiotycznej, jako przedmiotu badań językoznawczych. Autor proponuje teoretyczne ujęcie znaków jako narracji. Podkreśla wagę słów, które stanowią jednostki kulturowe, i ich semantykę w systemie znaków języków symbolicznych. Podkreśla, że rzeczywistość językowa jest ściśle powiązana z procesami kulturotwórczymi. (PK)
