Charakterystyka polszczyzny wsi Stajsk i Wesołowo, położonych w północno-wschodniej części Białorusi (rejon lepelski województwa witebskiego) i powstałych na początku XX w. w wyniku migracji polskiej ludności wiejskiej. Autorzy omawiają sytuację językową i dystrybucję funkcjonalną języków w badanych wsiach oraz przytaczają cechy charakterystyczne języka Polaków mieszkających w Stajsku i Wesołowie (fonetyka, morfologia, składnia, leksyka), w tym cechy wschodniosłowiańskie. Stwierdzają, że analizowany język jest zunifikowanym tworem powstałym z odrębnych gwar polskich przyniesionych z terenów, z których przybyli osadnicy, oraz miejscowej gwary białoruskiej, rosyjskiego i białoruskiego języka ogólnego. Polszczyzna mieszkańców badanych wsi jest jeszcze językiem żywym, ale według autorów ulegnie zanikowi. (Bi)
