Analizie poddano 4 grupy wyrazowe: быдло - скотъ, скарга - жалоба, часъ - веремѧ - врѣмѧ, привилей - вольность - жалованьє - право - твердость - крѣпость. Choć w "Словнике староукраїнської мови XIV-XV ст." (Київ, 1977-1978) jako polonizmy potraktowano tylko 3 leksemy: быдло, скарга, привилей, to opisana analiza wykazała, że semantyka większości leksemów świadczy o wyraźnych wpływach polskich. Dotyczy to takich wyrazów jak часъ, жалоба, вольность, право, твердость i крѣпость. (MP)
