Autorka przeprowadza analizę pragmalingwistyczną polskojęzycznych anonsów towarzyskich zamieszczanych w internecie w latach 2006-2007. Podkreśla, że nadawcy dążą do nawiązania kontaktu z adresatem, podkreślając dodatkowo i bezpośrednio cel spotkania. Jako najważniejszy element ogłoszenia wskazana jest autoprezentacja. Autorka zauważa, że nadawcy rzadko mają pełną samodzielność w formułowaniu ogłoszenia, które często jest ograniczane przez administrację strony. (MF)
