Artykuł zawiera przegląd metafor odzwierzęcych jako prymarnych argumentów w zdaniach pojedynczych. Ujawniono szereg zbieżności w ich funkcjonowaniu w opisywanych językach, np.: zwykle występują w prepozycji, najczęściej łączą się z orzeczeniem czasownikowym, określane są członami atrybutywnymi, dopełniającymi obraz subiektu i wzmacniającymi funkcję ekspresywną. (MP)
