Autorka analizuje tendencje w użyciu genetycznie obcych czasowników dwuaspektowych w języku słowackim i polskim na przestrzeni kilku ostatnich dziesięcioleci, omawia także ich relacje z zapożyczeniami. Wskazuje na wzrost liczby prefiksalnych członów opozycyjnych o wartości aspektu, co świadczy o znacznym wpływie rodzimych technik słowotwórczych i struktur leksykalno-gramatycznych. (MF)
