Autor podejmuje w artykule problem procesu zanikania zapożyczeń, które na przestrzeni wieków weszły do języka bułgarskiego z języka tureckiego (także za jego pośrednictwem z innych języków orientalnych), oraz procesów zmian statusu tych jednostek, które do tej pory funkcjonują w języku bułgarskim. Do opisu leksyki wykorzystana została klasyfikacji turcyzmów w języku bułgarskim zaproponowana przez B. Coneva, która zestawiona została z klasyfikacją turcyzmów w języku serbsko-chorwackim przedstawioną przez A. Škaljicia. W artykule w sposób syntetyczny przedstawione zostały losy turcyzmów w języku bułgarskim. Autor wykazuje, że spowodowane długą zależnością Bułgarów od Turcji szczególnie liczne w przeszłości turcyzmy już od dawna miały często w języku bułgarskim zabarwienie negatywne, z czasem coraz bardziej narastające. Wiele dawnych turcyzmów uległo archaizacji i/lub zanikowi. Zmienia się również nacechowanie stylistyczne wielu jednostek w kierunku słownictwa potocznego. (IŁ)
