Na tle etymologii wyrazu dom autorka omawia trzy zachowane w językach słowiańskich wyrazy, które uznać należy za nazwy pierwotnych pomieszczeń mieszkalnych. Są to południowosłowiańskie nazwy domu wywodzące się z ps. *kǫtja, związane ps. *kǫtъ ‘wewnętrzny kąt domu’; uznana za domniemany relikt staropruskiej leksyki polska dialektalna nazwa kuk(u)rzysko ‘miejsce, gdzie dawniej stał stary dom’, ‘palenisko w kuźni’; oraz ps. *jьstъba ‘ogrzewane pomieszczenie mieszkalne; ziemianka’, ‘chata, dom’, wywodzące się z przejętego z ludowej łaciny *extŭfa / *extūfa ‘prymitywna łaźnia’. Etymologię tych nazw potwierdzają badania archeologiczne, które prymitywne słowiańskie pomieszczenia mieszkalne opisują jako czworokątne ziemianki z paleniskiem w narożniku. Zdaniem autorki językowy obraz świata czasów minionych ukazuje się tu szczególnie wyraziście, gdyż wszystkie przeanalizowane nazwy są określeniem miejsca, w którym prymarną rolę odgrywał ogień, dawca ciepła i gorącego pożywienia, skupiający mieszkańców pierwszych prymitywnych pomieszczeń budowanych na tych ziemiach. (IŁ)
