Przedmiotem pracy jest analiza semantyczna i składniowa partykuł wyróżniających (głównie, przede wszystkim, zwłaszcza, w szczególności, szczególnie) w języku polskim. Autorka omawia cechy każdej z partykuł, charakteryzując je jako partykuły właściwe lub spajające, ich właściwości składniowe oraz zmiany w znaczeniu. Rozpatruje również takie zagadnienia, jak rozróżnianie partykuł, przysłówków i operatorów metapredykatywnych, akcent w zdaniach z partykułami i przysłówkami, łączliwość partykuł, synonimia i quasi-synonimia w klasie partykuł. Analizuje obecność badanych form w leksykografii, omawiając między innymi błędy w opisie synonimii partykuł w słownikach ogólnych. Wnioski dotyczą relacji semantycznych między jednostkami poziomu meta, mechanizmów polegających na wskazaniu (wyborze) przez partykułę elementu podanego w remacie oraz mechanizmów powstawania jednostek metatekstowych w języku. (Bi)
