Autorka analizuje ortografię oraz cechy fonetyczne i morfologiczne "Leksykonu..." do nauki języka cerkiewnosłowiańskiego, wydanego w 1772 r. i przechowywanego w Supraślu. Jest to słownik zawierający około 4000 haseł cerkiewnosłowiańskich z polskimi objaśnieniami, oparty na starszym, XVII-wiecznym oryginale ukraińskim. Autorka odkrywa widoczny wpływ żywego języka ruskiego na normatywne hasła cerkiewnosłowiańskie. Wskazuje, że dopiero dalsze badania, porównujące analizowany tekst z jego protografem, mogą pomóc ustalić źródło tego wpływu. (MF)
