Artykuł przedstawia poglądy i teorie dotyczące bałtyckich i słowiańskich źródeł pisanych, odnoszących się do teonimu Lado, Ladona. Autor przedstawia zróżnicowane poglądy naukowców na kwestię, czy bóstwo określane tą nazwą kiedykolwiek istniało. Wskazuje, że niemożliwe jest jednoznaczne potwierdzenie istnienia lub nieistnienia bóstw, pojawiających się w pisanych źródłach słowiańskich. Stwierdza, że w niektórych antologiach tekstów bóstwa te są przypisywane również Bałtom, choć źródła bałtyckie potwierdzają jedynie istnienie pieśni obrzędowych, wykorzystujących wyrazy lado, laduto w refrenie. Dowodzi, że brak krytycznego podejścia do źródeł pisanych z XVI w. oraz działalność badaczy z epoki romantyzmu spowodowały błędną interpretację obrzędów ledų dienos ('dnia lodu') jako dowodu na istnienie zimowej bogini Lady, jak również określa funkcję leksemu lado z refrenów pieśni jako wyraz uwielbienia, powitania i uhonorowania bóstwa. (MF)
