Autorka analizuje cechy składniowe-stylistyczne poezji Cz. Miłosza na przykładzie materiału z tomików: "Trzy zimy", "Ocalenie", "Na brzegu rzeki"; kontekstem jest natomiast zbiór prozy "Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada". Autorka bada nie tylko dominujące w tekstach konstrukcje składniowe i ich funkcje stylistyczne, lecz także to, w jaki sposób poeta osiąga spójność tekstów w planie globalnym (tom wierszy traktowany jest jako jeden tekst) i lokalnym (relacje tekstowe wewnątrz wiersza). Osobno omówiono budowę wypowiedzeń pojedynczych, złożonych oraz użycia niektóre środków stylistycznych: pytań retorycznych, eksklamacji, niedopowiedzeń i przemilczeń, parentez, pauz. (BO)
