Materiał badawczy stanowią zestawienia antroponimiczne składające się z dwóch imion, pochodzące z okresu od XIII do XVI w. Autorka za główne kryterium przyjmuje imiona zajmujące w zestawieniu drugą pozycję, wyodrębniając grupy, w których jako drugie występuje imię chrześcijańskie oraz takie, w których drugie jest imię słowiańskie. Celem pracy jest wskazanie, jakie kombinacje imion występowały w zestawieniach, określenie społecznego zasięgu nazwisk odimiennych, jak również próba ustalenia momentu rozpoczęcia się ich kształtowania w polskim systemie antroponimicznym. Autorka zgodnie z przyjętą przez siebie metodologią prezentuje zebrany materiał wraz ze statystycznymi danymi frekwencyjnymi. Wskazuje, że najbardziej produktywny był typ: imię chrześcijańskie w formie podstawowej + imię chrześcijańskie/słowiańskie w formie derywowanej. Podkreśla też występujące zróżnicowanie społeczne - nazwisko równe imieniu było charakterystyczne przede wszystkim dla warstw uboższych. Ramy czasowe autorka określa na połowę XIV w. (początek procesu) i drugą połowę XVI. w. (gwałtowny rozwój). (MF)
