Studia z dialektologii polskiej i słowiańskiej .- Warszawa, 1992
[Wyświetl]
Strony:
137-142
Języki:
pol
Abstrakt:
Autor podziela pogląd H. Andersena, że formy typu sink mają charakter fonetyczny, a nie analogiczny. Jednocześnie polemizuje z niektórymi jego twierdzeniami. Sprzeciwia się zwłaszcza twierdzeniu, że formy typu dobёtk są wypierane z przyczyn językowych - doszukując się przyczyn tej tendencji poza językiem. Swoją tezę uzasadnia wynikami badań statystycznych. Stosując metodę statystyczną do analizy podobieństw leksykalnych stwierdza, że gwary słowińskie i kaszubskie są gwarami spolonizowanymi i języków lechickich nigdy nie było, natomiast wszystkie cechy kaszubskie cofają się ku północy z przyczyn pozajęzykowych. Podaje przyczyny, dla których formy typu sink były błędnie uważane za analogiczne, i twierdzi, że nigdy nie były formami regularnymi na Mazowszu. (MF)
