O polszczyźnie bazyliańskiego słownika supraskiego z 1722 r.
Autor/redaktor:
Wiesław Witkowski
Opublikowany w:
Słowiańskie pogranicza językowe : zbiór studiów .- Warszawa, 1992
[Wyświetl]
Strony:
209-213
Języki:
pol
Abstrakt:
Omawiany przez autora słownik z 1722 r. był przeznaczony do nauki języka cerkiewnosłowiańskiego wśród kandydatów do stanu duchownego Cerkwi Unickiej w Rzeczypospolitej. Powstał na bazie XVII-wiecznego "Leksykonu cerkiewnosłowiańsko-ruskiego" ("Лексикон cловеноросский") P. Beryndy, przejmując znaczną część jego haseł. Objaśnienia przeważnie były skracane. Wyrażona jest opinia, że ich język odzwierciedla stan kresowej leksyki polskiej z początku XVII w., w oparciu o gwary naddniestrzańskie. Przytoczone zostają typowe dla niego liczne zapożyczenia ruskie oraz archaizmy i regionalizmy (znacznie trudniejsze do wyodrębnienia). Autor wskazuje najbardziej charakterystyczne cechy graficzne, fonetyczne i morfologiczne. (MF)
