Rzeczowniki rąbca, rębca, rębiec, rąbek, rąbczyk i inne ujawnione w kaszubskich nazwiskach
Autor/redaktor:
Edward Breza
Opublikowany w:
Onomastyka i dialektologia : prace dedykowane Pani Profesor Ewie Rzetelskiej-Feleszko .- Warszawa, 1997
[Wyświetl]
Strony:
41-48
Języki:
pol
Abstrakt:
Celem pracy jest ustalenie pochodzenia grupy nazwisk kaszubskich na podstawie materiału historycznego języka polskiego i jego dialektów. Wymieniono rzeczowniki oznaczające 'tego, który rąbie drzewo lub lód' wyekscerpowane z wybranych słowników języka polskiego, gwar polskich i kaszubszczyzny oraz historyczne i współczesne nazwiska kaszubskie pochodzące od nazw zawodowych związanych ze ścinaniem i obróbką drzewa w lesie oraz wyrąbywaniem otworów w lodzie. Materiał słownikowy zawiera nazwy wykonawców czynności rąbca, rębca, rębacz, rębiarz, zaręba, rębajło, rąbek (deminutivum od rąb(a)). Przegląd nazwisk wykazał różnice w materiale kaszubskim i polskim: w kaszubszczyźnie w funkcji nomen agentis występowały leksemy rębiec, rąbiec (ewentualnie rąbczyk, rąbek) niespotykane w języku polskim, natomiast nie udokumentowano znanych z języka polskiego form rębacz, rębiarz. Nazwiska dowodzące tez autora zaczerpnięto ze źródeł historycznych oraz "Słownika nazwisk współcześnie w Polsce używanych" K. Rymuta (t. 8, Kraków, 1994). Brzmienie współczesnych nazwisk nie może być jedyną podstawą przy ustalaniu ich pochodzenia. (Bi)
