Słowianie, Słowiańszczyzna - pojęcia i rzeczywistość dawniej i dziś : zbiór studiów .- Warszawa, 2002
[Wyświetl]
Strony:
35-44
Języki:
pol
Abstrakt:
W artykule autor podejmuje próbę jednoznacznego określenia początku i końca życia języka staro-cerkiewno-słowiańskiego. By to umożliwić, stara się określić miejsce dialektu sołuńskiego wśród innych dialektów południowo-słowiańskich. Wprowadza terminy język cyrylometodejski na określenie rekonstruowanej wersji przekładów sołuńskich oraz język pra-cerkiewno-słowiański na określenie rekonstruowanego języka św. Metodego i jego współpracowników. Jako główne różnice między nimi wskazuje przejęcie przez św. Metodego wielu morawskich terminów chrześcijańskich w miejsce oryginalnych sołuńskich oraz różnice w wartości fonetycznej niektórych z liter głagolickich. Z tego względu postuluje, by termin język staro-cerkiewno-słowiański był stosowany do odpisów powstałych po upadku misji wielkomorawskiej, przede wszystkim presławskich i ochrydzkich. Etap końcowy, dzielący język staro-cerkiewno-słowiański od cerkiewnosłowiańskiego można natomiast określić wyłącznie umownie na wiek XII i XIII. Autor sprzeciwia się również stosowaniu terminu redakcja do określania języka tekstów cerkiewnych, proponując używanie terminu wersja językowa, a nawet stosowanie w nazwie przymiotników złożonych. (MF)
