Onomastyczne sposoby wyznaczania centrum osadniczego Czrezpienian
Autor/redaktor:
Elżbieta Foster
Opublikowany w:
Onomastyka i dialektologia : prace dedykowane Pani Profesor Ewie Rzetelskiej-Feleszko .- Warszawa, 1997
[Wyświetl]
Strony:
101-111
Inne:
Mapy
Języki:
pol
Abstrakt:
Celem artykułu jest próba wyznaczenia centrum osadniczego plemienia, o którym pierwsza wzmianka pochodzi z 965 r. Przyjęto stanowisko, że podstawę badań stanowią same nazwy, które jako znaki językowe w procesie komunikacji oznaczają jedno miejsce lub obiekt. Znaczna część materiału onomastycznego została odnaleziona w źródłach dotyczących założenia klasztoru cystersów w Darguniu, które pochodzą z lat 1172 i 1173. Do odczytania informacji historycznoosadniczych konieczne jest ustalenie nazewnictwa na badanym obszarze od najstarszej warstwy po warstwę nowszą. Na badanym obszarze przeważały nazwy utworzone od imion osobowych, w tym dzierżawcze z przyrostkiem *-jь uznawane za najstarszy typ oraz z młodszymi sufiksami: *-ov- || *-ev- i *-in-, a także nazwy patronimiczne – również charakterystyczne dla obszarów starego osadnictwa. Obok nich wystąpiły nazwy odapelatywne. Poświadczone w materiale z Dargunia stare słowiańskie typy nazewnicze świadczą o dawnym osadnictwie na tym obszarze i pozwalają wnioskować, że na tych terenach istniało centrum słowiańskiego osadnictwa Czrezpienian. Przedstawione wyniki onomastyczne pokrywają się z badaniami archeologicznymi. (PK)
