Rozwój liczebników z sufiksami -oj-, -or-/-er- w językach północnosłowiańskich
Autor/redaktor:
Jadwiga Zieniukowa
Opublikowany w:
Procesy rozwojowe w językach słowiańskich .- Warszawa, 1992
[Wyświetl]
Strony:
219-239
Inne:
Tab.
Języki:
pol
Abstrakt:
W artykule zaprezentowano rozwój morfologiczny i semantyczny klasy liczebników z sufiksem -oj-, -or-/-er- w języku polskim, rosyjskim i językach łużyckich. Do ukazania rozwoju semantycznego zastosowano metodę analizy składnikowej (semowej) wzorowaną na pracach R. Tokarskiego i pracy E. Masłowskiej. Pozwoliła ona wykryć paralele i kontrasty w tendencjach rozwojowych omawianej klasy liczebników. Analiza przeprowadzona na dwóch płaszczyznach pozwala stwierdzić, że w początkowym okresie we wszystkich omawianych językach występował ten sam mechanizm zmian semantycznych. Dopiero później doszło do podziału: jedną grupę stanowią języki łużyckie, które charakteryzują się konserwatyzmem typowym dla języków rozwijających się w kontakcie z językiem obcym, drugą - polszczyzna i język rosyjski, które wykazują wiele podobieństw rozwojowych. W zakresie morfologii w języku polskim nastąpiła większa dynamika rozwojowa, chociaż współcześnie wolniej niż w języku rosyjskim i językach łużyckich przebiega proces redukcji liczebników zbiorowych na rzecz liczebników głównych. (PK)
