Leksyka słowiańska na warsztacie językoznawcy .- Warszawa, 1997
[Wyświetl]
Strony:
201-208
Języki:
pol
Abstrakt:
Analizowane nazwy pospolite zostały zaczerpnięte ze "Słownika gwar kaszubskich na tle kultury ludowej" B. Sychty (t. 1-7; Wrocław, 1967-1976) i omawiane są jako efekt specyficznej odmiany procesów apelatywizacji nazw własnych w języku polskim. Wyekscerpowano około 100 leksemów, które podzielono na grupy ze względu na motywację semantyczną: 1) największa grupa - appellativa utworzone od imion, w tym od nazw konkretnych postaci, postaci biblijnych, nazwy demonów i diabłów utworzone od imion, 2) appellativa związane z terminami określanymi zgodnie z kalendarzem kościelnym za pomocą imion świętych, w tym nazwy miesięcy i pór z nimi związanych, nazwy tradycyjnych zwyczajów, nazwy ruchomych pieców żelaznych, nazwy placków, 3) appellativa powstałe od nazw osobowych o niejasnej motywacji, 4) appellativa utworzone w wyniku obocznych i wtórnych skojarzeń znaczeń i brzmień, 5) appellativa utworzone od nazw etnicznych (grupa marginalna), 6) appellativa utworzone od nazw geograficznych (grupa marginalna). Autorka wyróżniła appellativa dotyczące demonów i diabłów oraz nazwy związane z terminami określanymi zgodnie z kalendarzem kościelnym za pomocą imion świętych jako liczne grupy powstałe pod wpływem sfery religijnej. Wskazano na podobieństwo między Kaszubami a południem Polski w zakresie tworzenia nazw miesięcy od imion świętych. (Bi)
