W artykule przedstawiono wyniki eksploracji socjolingwistycznej przeprowadzonej w dziewięciu miejscowościach łotewskich w 1995 roku. Celem badania było określenie stanu zachowania języka polskiego na Łotwie, jego funkcji oraz prestiżu. Analizie poddano dystrybucję funkcjonalną poszczególnych języków w środowisku społeczności polskiej, w której wszystkie rodziny są mieszane narodowo i posługują się przynajmniej dwoma językami z zestawu: rosyjski, łotewski, polski. Język polski nie jest prymarnym kodem codziennej komunikacji w rodzinie. Kontinuum polszczyzny prawdopodobnie zostanie przerwane. Wskazane zostały niektóre cechy fonetyczne, morfologiczne i składniowe charakteryzujące polszczyznę z okolic Dyneburga. (Bi)
