Artykuł stanowi trzecią część cyklu poświęconemu nazwom meteorologicznym w białoruskich gwarach grodzieńskich, w szczególności dotyczącym suszy oraz wiatru. Większość omawianego słownictwa opisującego suszę stanowią kontynuanty form prasłowiańskich oraz ich lokalne derywaty, oparte na pierwiastkach leksykalnych oznaczających procesy, którym towarzyszy wysoka temperatura. Grupa leksemów odnoszących się do wiatru jest bardzo zróżnicowana, zawiera derywaty wykorzystujące rdzenie oznaczające ruch, a także zapożyczenia z języka polskiego oraz rosyjskiego. (KKG)
