Artykuł zawiera komentarz do dokumentu Cz. Dombrowskiego (Dąbrowskiego) powstałego na zamówienie Sekcji Polskiej Instytutu Kultury Białoruskiej w celu opisania mowy polskiej na Białorusi ze szczególnym uwzględnieniem prowincjonalizmów. Monografia, stanowiąca punkt wyjściowy planowanej reformy ortograficznej i leksykalnej, ma obecnie znaczenie badawcze jako odzwierciedlenie stanu mówionej polszczyzny północnokresowej w dobie silnej sowietyzacji. Komentarze autorki dotyczą fonetyki, morfologii, składni, leksyki oraz semantyki materiału zawartego we wspomnianym dziele, a także jego wartości leksykograficznej i źródeł. Stwierdza się znaczne nasycenie rusycyzmami i silne związki z polszczyzną wileńską, przy stosunkowo niewielkiej ilości wpływów litewskich. (KKG)
