Struktury semantyczne abstraktów odprzymiotnikowych w języku polskim i słowackim
Autor/redaktor:
Halina Mieczkowska
Opublikowany w:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
[Wyświetl]
Numer czasopisma:
1995 32
Strony:
195-208
Języki:
pol
Abstrakt:
W artykule zarysowano rozwój kategorii nazw cech abstrakcyjnych z sufiksem -ość / -osť w języku polskim i słowackim od XVI (język polski) i XVIII (język słowacki) do XX wieku. Analiza porównawcza obejmuje struktury semantyczne omawianych formacji, poświadczone w języku współczesnym i w okresie wcześniejszym ich rozwoju, przede wszystkim w materiale słownikowym. Stwierdzono, że w wiekach wcześniejszych konstrukcje na -ość / -osť charakteryzowały się w języku polskim o wiele szerszym wachlarzem znaczeń, często niezwiązanych ze znaczeniem cech abstrakcyjnych, natomiast w języku słowackim formacji polisemicznych odnaleziono niewiele. Porównano produktywność analizowanych formacji w obu językach współczesnych po zawężeniu ich semantyki do znaczenia kategorialnego oraz wskazano zakres stylistyczny ich występowania. W języku polskim cechują one głównie słownictwo specjalistyczne i wykazują się znacznie mniejszą produktywnością niż w języku słowackim, co autorka wiąże z silną tendencją do derywacji w języku, świadczącej o ścisłej więzi słowackiego języka pisanego z językiem mówionym i prowadzącej do większej precyzji w oddawaniu treści nazywanych desygnatów abstrakcyjnych. (Bi)
