Serwis iSybislaw korzysta z plików cookie. Pozostając na tej stronie, wyrażasz zgodę na korzystanie z plików cookie. Akceptuję

iSybislaw

Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk

Użytkownik: Hasło:
Polski English Русский

Artykuł

[Do koszyka]

Tytuł: Les marqueurs de la validation des énoncés en français et polonais
Autor/redaktor: Hélène Włodarczyk
Opublikowany w: Studia kognitywne .- T. 3 : Kwantyfikacja, czas, aspekt = Études cognitives .- Vol. 3 : Quantification, temps, aspects .- Warszawa, 1999 [Wyświetl]
Strony: 135-162
Języki: fre
Abstrakt: L'article recherche les marqueurs qui apparaissent dans les énoncés ayant diverses valeurs informatives, on considére le problème non pas dans les propositions comme unités du niveau sémantique mais dans les énoncés comme unités pragmatiques. On décrit l'interprétation de la quantification linguistique du sujet (marquée par un déterminant ou l'ordre des mots en polonais) et du verbe (marquée par l'aspect, le mode ou un circonstant). On distingue deux types de topiques et de focus: faibles et forts. On remarque que: a) le polonais intègre plus facilement à l'écrit les procédés de l'oral que le français; b) deux langues différentes peuvent traiter différemment la validation de l'énoncé car le choix d’une valeur sur léchelle des valeurs informatives dépend d'habitudes culturelles; c) un déterminant linguistique n'est jamais marqueur exclusif de la quantification du groupe sur lequel il porte. (Bi)
Abstrakt 2: W artykule zbadano wykładniki różnych wartości informacyjnych wypowiedzeń. Zdanie jest rozumiane przez autorkę nie jako jednostka na poziomie semantycznym, lecz pragmatycznym. Zinterpretowano kwantyfikację językową podmiotu (w języku polskim wyrażaną członem określającym lub szykiem wyrazów) oraz czasownika (wyrażaną przy pomocy aspektu, trybu lub określnika). Wyróżniono dwa typy tematów i rematów: słabe i mocne. Stwierdzono, że: a) polszczyzna pisana przyswaja procesy oralne łatwiej niż język francuski; b) dwa języki mogą odmiennie traktować walidację wypowiedzenia, ponieważ wybór wartości informacyjnych zależy od zwyczajów kulturowych; c) człon określający nigdy nie jest wyłącznym wykładnikiem kwantyfikacji grupy, w której występuje. (Bi)
Hasła autorskie:
au. Włodarczyk, Hélène [Wyświetl]
Słowa kluczowe: anafora 1 (w składni), analiza kontrastywna, język francuski, język polski, kontekst, kwantyfikacja zakresowa, kwantyfikator, składnia 1 (tworzenie wyrażeń złożonych), struktura tematyczno-rematyczna, szyk wyrazów, wypowiedzenie
Tagi:
Klasyfikacja:
10.3. Prace kontrastywne słowiańsko-niesłowiańskie [Wyświetl]
8.2.1.4. Język polski. Składnia [Wyświetl]
8.2.5. Język polski. Semantyka. Pragmatyka [Wyświetl]