Materiał leksykalny pochodzi z przedruku oryginalnego rękopisu. Wskazuje się, że pomimo jego licznych niedokładności i omyłek może stanowić cenne źródło, tym bardziej że zachowało się dokładne datowanie i lokalizacja dokumentu. W dokumencie dają się zauważyć dwa style językowe - kancelaryjny, przesycony wpływami łacińskimi, oraz potoczny, wykorzystywany przy opisie lokalnej topografii. Przedstawiono słownictwo służące do opisu hydronimów, nazw gruntów, terenów zadrzewionych i nieużytków, którymi przebiegała granica. Autorka wysnuwa wniosek, że analizowany materiał świadczy o rozpoczynającym się krzepnięciu polszczyzny na tych terenach oraz o wysokiej świadomości językowej autorów dokumentu. (MF)
