Autorzy tomu stawiają sobie za cel zapoczątkowanie dyskusji nad metodologią opisu języka naturalnego. Założeniem metodologicznym gramatyki komunikacyjnej, alternatywnej do gramatyki strukturalnej, jest traktowanie przekazu informacyjnego jako zasadniczego celu języka. Uznaje się, że przekaz informacyjny jest rezultatem werbalizacji intencji semantycznych nadawcy (konfiguracji semantycznych) dotyczących wizji świata i jego stosunku do tego świata (intencja pragmatyczna). Głównym czynnikiem strukturalnym gramatyki komunikacyjnej jest sposób organizacji przekazu informacyjnego. Formalne środki na poziomie morfologicznym, składniowym i innych mają w tym przekazie rolę wspomagającą, polegającą na ułatwieniu jednoznacznej analizy komunikatów (zwartych treści), są podporządkowane rozkładowi informacyjnemu. (Kar)
