Autorzy omawiają politykę językową stosowaną wobec języków mniejszości narodowych w Rosji po 1917 r., charakter słowników dwujęzycznych (m.in. polsko-rosyjskiego i rosyjsko-polskiego) oraz analizują sytuację języka niemieckiego w Rosji radzieckiej. Wnioski dotyczą potrzeby podjęcia badań nad wersjami języków mniejszości narodowych funkcjonującymi w porewolucyjnej Rosji. (Bi)
