Автор исследует этимологию ойконимов балтийского происхождения, зафиксированных в древнерусских текстах XIV-XVII вв. Отмечено, что происхождение одних можно объяснить только посредством балтийских языков, но в случае других - с той же вероятностью можно принять их славянское происхождение. Основы рассматриваемых ойконимов принадлежат к разным семантическим классам (апеллятивы, гидронимы, антропонимы), а в плане словообразования они представляют лексико-семантический, морфологический и грамматический способы образования. (MF)
Аннотация 2:
Autor bada etymologię ojkonimów bałtyckiego pochodzenia występujących w staroruskich tekstach z XIV-XVII ww. Zauważa, że pochodzenie części z nich można wyjaśnić tylko przy pomocy języków bałtyckich, podczas gdy w przypadku pozostałych z jednakowym prawdopodobieństwem można przyjąć pochodzenie słowiańskie. Rdzenie analizowanych ojkonimów należą do różnych klas semantycznych (apellativa, hydronimy, antroponimy), zaś pod względem słowotwórczym można wyróżnić leksykalno-semantyczny, morfologiczny i gramatyczny sposoby tworzenia. (MF)
