Podstawą artykułu jest korespondencja autorki z S. Karolakiem dotycząca roli siły illokucyjnej, czyli mechanizmów pragmatycznych, przy wyborze formy dokonanej lub niedokonanej czasownika. Rozważania oparte są na przykładach z języków polskiego i rosyjskiego. W teorii aspektu proponowanej przez autorkę okurencja formy dokonanej wynika z siły illokucyjnej sfokalizowanej na części znaczenia czasownika, która wyraża zmianę i rezultat. Według S. Karolaka asercja jest częścią semantyki. Badacz ten opowiada się za nieuwzględnianiem mechanizmów pragmatycznych przy opisie funkcjonowania aspektu, z czym polemizuje autorka. (PK)
