Analiza etymologiczna i semantyczna ekspresywnego leksemu szkulepa, poświadczonego po raz pierwszy w języku polskim w pierwszej połowie XVIII w. Autorka omawia obecność leksemu w leksykografii, źródłach literackich i opracowaniach (poradnikach językowych). Stwierdza, że badana forma reprezentuje północnokresową leksykę gwarową i przytacza jej znaczenia. Analiza słowników litewskich, rosyjskich i białoruskich wykazała, że leksem szkulepa jest stosunkowo nowym zapożyczeniem z języka litewskiego, związanym morfologicznie i semantycznie z litewskimi formami gwarowymi. Wnioski dotyczą budowy morfologicznej i kierunku rozprzestrzeniania się badanego leksemu. (Bi)
